Avatar: The Way of Water - Review

ru.ign.com:

Een hele lange tijd geleden nam mijn vader me voor het eerst mee naar een 3D-film. Avatar was de eerste film die ik in 3D zag en omdat het met mijn vader was, heeft het een blijvende herinnering opgeleverd. Waar Avatar toen indruk wist te maken omdat het iets totaal nieuws deed, voelde Avatar: The Way of Water meer aan als een meer dan drie uur durende Eftelingattractie.

James Cameron heeft als regisseur en visionair in film zichzelf enorm veel om de hals gehaald met deze film. De film heeft ontzettend veel geld gekost om überhaupt te maken en de verwachtingen zijn torenhoog. Gelukkig kan ik na het zien van de film zeggen dat Cameron deels is geslaagd in het doel om een fantastisch vervolg te maken. Dat komt voornamelijk door het visuele geweld dat in de tweede helft van de film wordt aangedragen. Vanaf dat moment gaan alle remmen eraf en valt je mond scène na scène open van alles wat er is te zien.

Daar moet ik wel bij zeggen dat wanneer je veel gamet, het in de 3D-versie van de film opvalt dat een aantal assets nu al verouderd lijken te zijn. Een ruimteschip aan het begin van The Way of Water ziet er echt minder goed uit dan de beelden die een aantal games tevoorschijn kunnen toveren en zelfs een aantal beelden in het eind van de film zijn echt iets te duidelijk in de scène van de film geplakt. Dat is jammer, want de personages en vooral het Pandora waar ze in leven is echt fantastisch. Alsof je voor het eerst in de Droomvlucht zit en van de ene verrassende wereld in de andere valt.

Die vergelijking met een Eftelingattractie gaat helaas ook op voor het verhaal. Want waar heel veel er