Spider-Man: Across the Spider-Verse - Review

ru.ign.com:

De tijd dat Disney en Pixar een monopolie hadden binnen de wereld van animatiefilms ligt al een tijdje achter ons. Studio’s als Illumination en natuurlijk Sony hebben inmiddels bewezen dat er meer spelers zijn op het animatietoneel. Spider-Man: Across the Spider-Verse pakt het web weer op na de gebeurtenissen uit Into the Spider-Verse en slingert alles in een hogere versnelling.

In deze review zitten minimale spoilers die te zien zijn in de trailers.

Mogelijk heb je al gezien dat Across the Spider-Verse een looptijd heeft van ruim 2,5 uur. Ontzettend veel tijd voor een film waar echt heel veel gebeurt. We volgen wederom Miles Morales — en eigenlijk ook Gwen — die na de gebeurtenissen uit de vorige film de enige superheld van New York is. Er komt snel verandering in het puberale leven van Miles en het multiverse komt letterlijk op zijn kop te staan. De verschillende universa, Spider-People en de cliffhanger aan het einde van de film zorgen ervoor dat ik 2,5 uur met open mond heb zitten kijken. Er was geen enkel moment dat ik even op mijn horloge wilde kijken om te zien of we al bijna bij het einde waren. Sterker nog, zodra de credits rolden van Across the Spider-Verse blijft de film aan je knagen. De eerder genoemde cliffhanger die tegen het einde wordt geïntroduceerd is namelijk eentje die clichématig alles op zijn kop zet.

Natuurlijk zal ik over het verhaal niets verklappen, want het blijft fantastisch om dat zelf voor het eerst mee te maken. Wel wil ik wat dieper ingaan op de verschillende stijlen die worden gebruikt. Het is namelijk ongelofelijk knap wat de makers van deze film voor elkaar hebben gekregen. De verschillende belangrijke Spider-People hebben namelijk allemaal een eigen stijl. Een stijl