Crisis Core is terug met een nieuw likje verf, verbeterde combat, en een naam die het dichter naar de nieuwe trilogie aan Final Fantasy VII remakes toe moet trekken. Met hoe briljant het eerste deel van die trilogie was, schept dat hoge verwachtingen. Reunion steekt het wel wat veiliger in dan Remake dat deed. De plot is onveranderd en de spelervaring is eerder gestroomlijnd dan dat het volledig op te schop is gegaan. Hierdoor weet Reunion niet helemaal te verhullen dat Crisis Core slechts een kleinschalige spin-off was. Gelukkig was het wel een van de betere titels die de PSP heeft gekend.
Hetzelfde verhaalIn Crisis Core speel je Zack: eerste klasse SOLDIER, vriend van Aerith, en een belangrijke speler in de achtergrondverhalen van zowel Sephiroth als die van Cloud. Zack is de ideale hoofdpersoon voor een verhaal als dit. Veel te enthousiast en net te dom om de problematiek van zijn werkgever in te zien, gaat hij zonder al te veel vragen te stellen de strijd aan in de naam van het grootbedrijf. Gaandeweg ziet hij in wat Shinra met de planeet en zijn collega’s doet en komt hij tot inkeer. Wanneer hij te lastig wordt voor Shinra, wordt hij zelf doelwit.
Om alvast de grootste vraag te beantwoorden: Reunion verandert weinig tot niks aan het bestaande verhaal. Het kan natuurlijk zijn dat ik ergens een geheim einde heb gemist, maar na mijn credits stond er zelfs nog dat het verhaal doorgaat in Final Fantasy VII — en dus niet specifiek in de remake. Ik heb geen inhoudelijke wijzigingen kunnen ontdekken, buiten hier en daar een regel tekst waar het eerdere vertaalwerk tekort schoot. Dat wil dus ook zeggen dat het nog steeds vol clichématige dialoog zit, maar met het nieuwe stemwerk worden ze in ieder geval met (iets) meer