“Welcome to Hell-A!” luidt de slogan van Dead Island 2 en het draagt daarmee zijn ambities, setting en vibe volledig op de mouw. Deze zombieslachting in zonnig Californië doet exact wat het belooft op een bruisende locatie met gruwelijke beelden. Alleen of met meerdere mensen; het wordt een bloederige trek door L.A. die veel plezier geeft, maar uiteindelijk wat monotoon kan voelen.
Zoals in mijn recente preview al te lezen viel, is het een klein wonder dat we na al die jaren toch nog een echte opvolger krijgen voor het interessante Dead Island wat in 2011 voor PC en consoles verscheen: een zombie game, waar de focus op melee aanvallen ligt vanuit een eerstepersoonsperspectief — doorspekt met duistere humor. Drie jaar later zagen we een humoristische trailer van een jogger die met iPod en al hard loopt langs het strand en de boulevard in Los Angeles terwijl om hem heen de zombie chaos uitbreekt. Nog steeds de moeite om even te bekijken, want ondanks dat dit project meerdere malen stil kwam te liggen en van handen wisselde, is het de belichaming van wat dit Dead Island 2 gemaakt door Dambuster Studios is. Het levert brute actie, neemt zichzelf verre van serieus en is een letterlijke herinneringengenerator met momenten die alleen in jouw game voorkomen.
Zo bruutWant om het brute kunnen we absoluut niet heen en was je vast al opgevallen in verschillende trailers. Wat Dambuster met de combat en met name het zogeheten Fully Locational Evisceration System for Humanoids, oftewel FLESH, heeft gedaan, is werkelijk van een andere wereld. Botten breken, ledematen zijn te verwijderen en hoofden weg te meppen. Door de nadruk op melee wapens kreeg ik dan ook het gevoel mee dat alles wat ik deed echte impact had. Zoals de luide knal