RoboCop: Rogue City - Review

ru.ign.com:

Er zitten bepaalde uitdagingen en beperkingen aan het maken van games die zijn gebaseerd op een film. Volg je als maker heel trouw het plot van de film, dan heb je vaak een vrij korte game. Wijk je te veel af van het bronmateriaal, dan loop je het risico dat mensen het niet genoeg op de ervaring van de film vinden lijken. Voor ontwikkelaar Teyon lag er dus een uitdagende taak te wachten met RoboCop Rogue City.

Respect voor het bronmateriaal

Fans van de klassieke Paul Verhoeven actiefilm RoboCop kunnen opgelucht ademhalen. Ontwikkelaar Teyon heeft met Rogue City namelijk een respectvolle firstperson-shooter met RPG-elementen afgeleverd die respectvol omgaat met de bronmateriaal. Op het eerste gezicht is RoboCop als franchise vrij makkelijk om te zetten naar een firstperson-shooter. Met een stad als Detroit waar de straten bezaaid zijn met afval, er geregeld overvallen plaatsvinden en de agenten nauwelijks opkijken van bruut geweld en gijzelingen, heb je natuurlijk al snel de behoefte aan iemand als RoboCop. De agent die in het verleden bekend stond als Alex Murphy is in-game misschien het beste te vergelijken met een wandelende tank die gewapend is met een doeltreffend richtsysteem en zijn trouwe Auto 9 pistool. Waar de film uit 1987 enerzijds aandacht besteedde aan het verhaal van Murphy aan de hand van gewelddadige actie en gitzwarte satire als commentaar op de maatschappij, is het in Rogue City aan jou als speler om de wereld van Detroit te veranderen.

Je bent als RoboCop namelijk gedurende het verhaal constant bezig met het verkennen van de wereld, het aannemen van sidequests en het opwaarderen van je vaardigheden. Door vijanden te verslaan en missies te voltooien van missies krijg je constant ervaringspunten en bij