Sorry Yoshi-P: ik blijf ze JRPG's noemen - Column

ru.ign.com:

In een interview met Naoki Yoshida liet een journalist van Skill Up de term ‘JRPG’ vallen. Blijkbaar was dat een enorme faux pas. Dat heeft de nietsvermoedende Australiër geweten ook. Yoshi-P reageerde niet boos, maar teleurgesteld en antwoordde koeltjes dat de term als discriminatoir ervaren werd door hem en zijn Japanse collega’s. Dit nieuws kwam niet alleen voor Skill Up compleet uit de lucht vallen. Persoonlijk gebruik ik de term zo lang ik me kan herinneren — en daar heb ik nooit kwade bedoelingen mee gehad. Ik ben bang dat ik daar ook gewoon mee doorga.

Laat ik voorop stellen dat Yoshi-P gelijk heeft. Natuurlijk heeft hij dat. De man groeide op met Dragon Quest, raakte opnieuw geïnspireerd door Diablo en heeft sindsdien zijn hele carrière fantastische RPG's proberen te maken, ongeacht de afkomst. Als zijn spellen vervolgens door het Westen worden gereduceerd tot ‘RPG's, maar dan Japans’ voelt dat oneerlijk, ontmoedigend, en per definitie discriminerend. Dat Yoshi-P een hekel heeft gekregen aan de term is perfect logisch en valide.

En toch heeft hij ook ongelijk. Los van eventuele gevoelens bij de term, is het wel degelijk (uitgegroeid tot) een genre an sich: een genre waar Yoshi-P aan bij heeft gedragen en trots op mag zijn. Nu zijn genres in games sowieso vaag en hyper specifiek tegelijk. Een Metroidvania, MOBA of top-down roguelike zal een leek weinig zeggen, maar jij en ik kunnen het spel daarmee bijna zelf invullen. Games zijn zo erg van elkaar afgeleid, dat systemen binnen een genre vrijwel gelijk zijn. Zo zijn er ook inherente, systematische en thematische verschillen tussen de RPG en JRPG.

In hoofdlijnen is het verschil tussen een Westerse RPG en JRPG de focus