Er zit een gigantische mechanische wolf achter me aan en het hele gebouw stort in elkaar. Eén verkeerde stap en onze geliefde Ekko is dood, maar daar verderop zie ik de ontsnapping. Het is nu of nooit, ik maak een gewaagde sprong om aan het beest te ontkomen en… val direct in de afgrond. Ach ja, kan gebeuren, niets wat een Rewind niet kan fixen. Binnen enkele seconden sta ik terug bij de afgrond om de sprong opnieuw te wagen. Moet het me nog wel even lukken, en anders doen we het toch gewoon weer opnieuw.
Riot Games is al een tijdje bezig met de uitbreiding van hun eigen League of Legends-universum, beter bekend als de wereld van Runeterra. Een wereld die de laatste jaren geweldig is gegroeid. Het zit vol met interessante personages, verhalen, culturen, wezens en nog veel meer om te ontdekken. Toch is League of Legends vaak niet de beste game om dit soort verhalen in te vertellen. Bovendien zijn er niet al te veel spelers die met plezier de hypercompetitieve game voor de verhalen willen spelen.
Runeterra voor een nieuw publiekNu is dit geen review van League of Legends, maar van Convergence: A League of Legends story. Die originele game zit nog wel in de naam en dat merk je. De wereld van Runeterra en haar interessante personages worden in deze game namelijk geweldig neergezet en geïntroduceerd aan een nieuw publiek. De spelers nemen namelijk de rol aan van Ekko, een favoriet van Riot en een personage waarmee fans tijdens het kijken van Arcane al kennis hebben kunnen maken.
Fans van Ekko zullen bij het spelen van Convergence meteen zien hoe goed het personage naar het 2D-platforminggenre is vertaald. De jongen die door de tijd heen brak heeft al zijn iconische vaardigheden en aanvallen uit League of Legends meegenomen.