Links van mij vliegt een enorme blauwe zeepbel door de lucht die een stukje verderop explodeert en een ravage aan schuim achterlaat. Op mijn surfplank race ik snel naar de chaos toe en met een flinke klap schakel ik twee tegenstanders uit. Vervolgens moet ik snel mijn eigen turret neerzetten en een granaat gooien om het gebied veilig te stellen en op zoek naar de volgende doelwitten om uit te schakelen. Foamstars lijkt in eerste instantie extreem chaotisch te zijn en na vijf rondes in de game, kan ik hier geen genoeg van krijgen.
In Foamstars nemen twee teams bestaande uit vier personages het tegen elkaar op. In de mode die ik speelde was het doel om zeven knock-outs te krijgen en vervolgens de ‘Foamstar’ uit te schakelen. Knock-outs krijg je door spelers te raken met schuim dat afkomstig is uit het wapen dat jouw personage vasthoudt of één van de skills die je gebruikt. Denk aan de eerder genoemde turret, een granaat, een enorme zeepbel die een muur van schuim maakt en ga zo maar door. Dit alles gebeurt in een ronde arena die snel verandert in een soort bubbelbad waar net iets te veel shampoo aan is toegevoegd. Mijn team probeerde alles in blauwe schuim te veranderen en de tegenstander probeerde hetzelfde met roze schuim. Op je eigen kleur surf je razendsnel door het level, terwijl het schuim van de tegenstander er juist voor zorgt dat je ontzettend traag beweegt en daardoor een makkelijk doelwit bent.
Het is dus zaak om je niet alleen te focussen op het neerhalen van de tegenstanders. Als de arena namelijk voornamelijk gevuld is met jouw kleur schuim, ben je vele malen sneller dan de tegenstander en dat levert een groot tactisch voordeel op. Zo kregen we het voor elkaar om met drie