Harvestella is een game die erg veel tijd vraagt van de speler. Dat merkte ik tijdens de preview in Londen daarom laat de review een tijd op zich wachten. Wanneer het verhaal van een game een goede combinatie is met het onderhouden van een boerderij, is mijn interesse gewekt.
Matige character creationIn Harvestella speel je met een zelf te noemen hoofdpersonage. Aan het begin ontwerp je een eigen personage waarmee je door de game zal spelen. Helaas is de character creation vrij beperkt. Je kunt kiezen uit een handjevol haarstijlen, twee stemmen en nog een paar andere opties. Gelukkig maakt dit voor de verdere game niet uit, maar het was leuk geweest als je tussendoor je personage af en toe een make-over zou kunnen geven.
Je start buiten het dorpje Lethe, waar je vlak na de Quietus wordt gevonden door de inwoners van Lethe. Je lijdt aan geheugenverlies, maar verder lijkt er weinig met je aan de hand te zijn. Om te herstellen krijg je een woning toegewezen en als je dan toch al daar bent, krijg je de opdracht om de grond naast je huis te gebruiken om gewassen te verbouwen en er maar wat van te maken.
Het verhaal van de seizoenenOndertussen leer je Aria kennen, een jongedame die je tijdens het spelen zal leren kennen. Haar verhaal is bijzonder interessant en het zou zonde zijn om voor het spelen te weten wat er allemaal is te ontdekken. Samen met Aria ga je op pad om erachter te komen wat er met de Seaslights aan de hand is. Dit zijn grote objecten waaraan de seizoenen gekoppeld zijn. Gaandeweg leer je nieuwe personages kennen, maar eerlijk gezegd kreeg ik met geen van allen echt een band. Er is genoeg dialoog in Harvestella, alleen ontbreken voicelines en echte diepgang. Daardoor voelde ik mij niet emotioneel betrokken