Lords of the Fallen - Review

ru.ign.com:

Als allereerste game die de Dark Souls formule probeerde te kopiëren was Lords of the Fallen in 2014 niet bijster succesvol. Het voelde log, bracht weinig nieuws, maar kende wel een interessante wereld. Die wereld kunnen we nu opnieuw verkennen met een twist in de opvolger met dezelfde naam.

Want The Lords of the Fallen verloor recent het eerste woord uit de titel, waarmee het net zo heet als het origineel. Dit zal voornamelijk vervelend zijn tijdens het googlen van guides, want in essentie is deze Lords of the Fallen een dergelijke sprong vooruit dat het amper te vergelijken is met de titel uit 2014. Het heeft nog altijd het Dark Souls hart op de tong, nog veel meer dan voorheen zelfs. Waar je in het origineel nog de rol van Harkyn vertolkte, maak je in dit tweede deel een volledig eigen personage aan de hand van een startersklasse. Alles aan dit menu en de reis die je ondergaat ademt Dark Souls: van de donkere fantasie stijl, de gecalculeerde gevechtsstijl waarbij je stamina en poise in acht neemt en het kunnen terugkrijgen van de verloren Vigor (de Souls equivalent van Lords of the Fallen) wanneer je terug kunt geraken naar je sterfplek voor je opnieuw het loodje legt. Waar Deck13 in 2014 een respectabele, maar matige kopie neerzette, maakt Lords of the Fallen in 2023 in handen van nieuwe ontwikkelaar HexWorks zoveel meer indruk.

Zijn eigen gezicht

De redelijk nieuwe studio weet namelijk te behouden wat het Soulslike-genre goed maakt en weet er zijn eigen nieuwigheden aan toe te voegen. Zo speelt het minder log en ongeveer zo snel als Dark Souls III en neemt het Bloodborne’s beloning voor agressiever zijn over. Het blokkeren van aanvallen geeft Wither-schade, iets wat je niet voelt en grijs wordt weergegeven op de