Dorfromantik - Review

ru.ign.com:

Je sluit de deur achter je, trekt je schoenen uit en ploft neer op de bank. Uitgeput van werk grijp je naar de Switch-controllers om languit op de bank Dorfromantik op te starten. Het serene geluid van tjilpende vogels en rustgevende pianonoten komen je tegemoet. Je voelt de stress je lichaam verlaten als je een kleurrijk palet voor je ogen ziet verschijnen door de tegels die jij op het speelveld plaatst, telkens met een bevredigende ‘plop’. Zo zagen mijn dagen de afgelopen paar weken eruit en het was geweldig.

Dorfromantik is een game waarin winnen niet het doel is. Technisch gezien kun je zelfs alleen maar verliezen. Dat klinkt raar, maar laat het mij uitleggen. Dorfromantik is in zijn kern een puzzelgame waarin je tegels legt om een aaneengeschakelde reeks boerderijen, dorpjes, bossen, waterwegen en rails te maken. Het enige doel is meer tegels verzamelen, want je voorraad is niet oneindig. Tegels behaal je door quests te voltooien, bijvoorbeeld door een bos van driehonderd bomen aan te leggen, of door tegels perfect op elkaar aan te sluiten. Is je voorraad tegels op, dan stopt de game.

Het puzzelelement zit hem vooral in die perfecte tegels. De tegels die je voorgeschoteld krijgt, zijn willekeurig van aard. Soms is het alleen een stuk bos en soms heb je aan de ene kant een boerderij en aan de andere kant zes huisjes. Omdat je met zeshoeken werkt, wil je elk van de zes hoeken laten aansluiten op een gelijksoortig element. Je kunt je voorstellen dat dit echt puzzelen is, gezien je een tegel altijd moet laten aansluiten op een ander.

Winnen doe je dus niet, je speelt simpelweg. Om tot rust te komen, om een perfect landschap te creëren of om een